De Roman vum Mikhail Alexandrovich Bulgakov (1891 - 1940) "De Meeschter a Margarita" gouf fir d'éischt e Véierel Joerhonnert nom Doud vum Autor, 1966 publizéiert. D'Aarbecht huet bal direkt immens Popularitéit gewonnen - e bësse méi spéit gouf et "Bibel vun de Sixties" genannt. Schoulmeedercher liesen d'Léiftgeschicht vum Master a Margarita. Leit mat engem philosophesche Gedanken hunn d'Diskussiounen tëscht Pontius Pilate a Yeshua gefollegt. Fans vun ënnerhalend Literatur laachen iwwer déi onglécklech Muskoviten, verwinnt vun der Wunnengsproblematik, déi ëmmer erëm an déi dommst Positioun vum Woland a sengem Folleg gesat goufen.
De Master a Margarita ass en zäitlecht Buch, och wann Literaturwëssenschaftler d'Aktioun un 1929 gebonnen hunn. Sou wéi Moskau Szenen en halleft Joerhonnert zréck oder viru geréckelt kënne ginn mat nëmme klenge Verännerungen, sou kënnen d'Diskussiounen tëscht Pontius Pilatus a Yeshua en halleft Joerdausend fréier oder spéider stattfonnt hunn. Dofir ass de Roman no bei Leit vu bal all Alter a soziale Statusen.
De Bulgakov huet duerch säi Roman gelidden. Hien huet méi wéi 10 Joer drop geschafft, an huet et net fäerdeg bruecht de Plot fäerdeg ze maachen nodeems den Text fäerdeg war. Dëst huet misse vu senger Fra Elena Sergeevna gemaach ginn, déi méi glécklech war wéi hire Mann - si huet d'Publikatioun vum Master a Margarita gesinn. E. Bulgakova huet säi Verspriechen un hirem Mann erfëllt an e Roman publizéiert. Awer déi psychologesch Belaaschtung war ze schwéier och fir sou eng persistent Fra - manner wéi 3 Joer no der éischter Editioun vum Roman, ass d'Elena Sergeevna, déi als Prototyp fir d'Margarita gedéngt huet, un engem Häerzinfarkt gestuerwen.
1. Och wann d'Aarbechten um Roman 1928 oder 1929 ugefaang hunn, huet de Mikhail Bulgakov fir d'éischt seng Frënn "De Meeschter a Margarita" virgelies an der Versioun déi am nootste steet fir déi déi de 27. Abrëll, 2. a 14. Mee 1939 publizéiert goufen. 10 Leit ware präsent: d'Fra vum Schrëftsteller Elena an hire Jong Yevgeny, de Chef vun der literarescher Sektioun vum Moskauer Arttheater Pavel Markov a sengem Mataarbechter Vitaly Vilenkin, dem Kënschtler Peter Williams mat senger Fra, Olga Bokshanskaya (Schwëster vum Elena Bulgakova) an hirem Mann, dem Schauspiller Yevgeny Kaluzhsky, souwéi dem Dramatiker Alexey Faiko. a seng Fra. Et ass charakteristesch datt an hiren Erënnerungen nëmmen d'Liesung vum leschten Deel, dee Mëtt Mee stattfonnt huet, blouf. D'Publikum huet eestëmmeg gesot datt et onméiglech ass net op d'Verëffentlechung vum Roman ze zielen - et ass geféierlech och einfach der Zensur ofzeginn. Wéi och ëmmer, de bekannte Kritiker a Verlag N. Angarsky huet iwwer datselwecht 1938 geschwat, nodeems hien nëmmen dräi Kapitele vum zukünftege Wierk héieren huet.
2. De Schrëftsteller Dmitry Bykov huet gemierkt datt Moskau 1938-1939 d'Zeen vun dräi aussergewéinlech literaresche Wierker gläichzäiteg gouf. Ausserdeem, an allen dräi Bicher, ass Moskau net nëmmen eng statesch Landschaft, géint déi d'Aktioun ausgeet. D'Stad gëtt praktesch en zousätzleche Charakter am Buch. An an allen dräi Wierker komme Vertrieder vun anere weltleche Kräften an d'Haaptstad vun der Sowjetunioun un. Dëst ass Woland am Master a Margarita. De Mikhail Bulgakov, de Genie Hasan Abdurakhman ibn-Khatab an der Geschicht vum Lazar Lagin "The Old Man Hottabych", an den Engel Dymkov aus dem monumentale Wierk vum Leonid Leonov "The Pyramid". All dräi Besucher hunn e gudde Succès am Showgeschäft vun där Zäit erreecht: Woland huet Solo gespillt, Hottabych an Dymkov hunn am Zirkus geschafft. Et ass symbolesch datt den Däiwel an den Engel Moskau verlooss hunn, awer d'Genie huet root an der sowjetescher Haaptstad gemaach.
3. Literaresch Kritiker zielen bis zu aacht verschidden Editiounen vum Master a Margarita. Si hunn den Numm geännert, d'Nimm vun de Personnagen, Deeler vum Plot, d'Zäit vun der Handlung an och de Stil vun der Erzielung - an der éischter Editioun gëtt et an der éischter Persoun gemaach. D'Aarbecht un der aachte Editioun huet bal bis zum Doud vum Schrëftsteller am Joer 1940 weidergefouert - déi lescht Ännerunge goufe vum Mikhail Bulgakov den 13. Februar gemaach. Et ginn och dräi Editiounen vum fäerdege Roman. Si ënnerscheede sech vun den Nimm vun hire Fraecompileren: "Edited by E. Bulgakova", "Edited by Lydia Yanovskaya", "Edited by Anna Sahakyants". D'Redaktiounskommissioun vun der Fra vum Schrëftsteller wäert fäeg sinn nëmmen déi ze isoléieren déi Pabeier Editiounen aus den 1960er an hiren Hänn hunn; et ass ganz schwéier se um Internet ze fannen. Jo, an den Text vun der Zäitschrëft Verëffentlechung ass onkomplett - d'Elena Sergeevna huet zouginn datt während der Diskussioun am Redaktiounsbüro vu "Moskau" si zu all Ännerung zougestëmmt huet, wann nëmmen de Roman an d'Drock gaang ass. D'Anna Sahakyants, déi déi éischt komplett Editioun vum Roman am Joer 1973 virbereet huet, huet ëmmer erëm gesot datt d'Elena Sergeevna vill vun hiren Ännerunge vum Text gemaach huet, déi d'Redaktoren hu misse botzen (E. Bulgakova stierft am Joer 1970). An d'Redaktioun vu Sahakyants selwer a Lydia Yanovskaya kann duerch den alleréischten Ausdrock vum Roman ënnerscheet ginn. Sahakyants kruten "zwee Bierger" bei de Patriarche Weieren, an Yanovskaya krut "zwee Bierger".
4. De Roman "De Meeschter a Margarita" gouf fir d'éischt an zwou Ausgabe vum literaresche Magazin "Moskau" publizéiert, an dës Ausgabe waren net hannereneen. Den éischten Deel gouf op Nummer 11 fir 1966 publizéiert, an den zweeten - op Nummer 1 fir 1967. D'Lück gouf einfach erkläert - literaresch Zäitschrëften an der UdSSR goufen per Abonnement verdeelt, an et gouf am Dezember erausginn. Den éischten Deel vum "The Master and Margarita", deen am November mat der Ukënnegung vum zweeten Deel am Januar publizéiert gouf, war eng super Annonce, déi Dausende vun neien Abonnenten unzitt. D'Versioun vum Auteur vum Roman an der Zäitschrëft huet seriös editéiert - ongeféier 12% vum Text gouf reduzéiert. Dem Woland säi Monolog iwwer d'Muskoviten ("d'Wunnengsproblematik huet se verwinnt ..."), d'Natasha seng Bewonnerung fir seng Meeschtesch an déi ganz "Plakegkeet" aus der Beschreiwung vum Woland sengem Ball goufen ewechgeholl. 1967 gouf de Roman zweemol voll verëffentlecht: op estnesch am Eesti Raamat Verlag an op Russesch zu Paräis an der YMKA-Press.
5. Den Titel "De Meeschter a Margarita" koum fir d'éischt eréischt kuerz virum Ofschloss vun der Aarbecht um Roman, am Oktober 1937. Dëst war net nëmmen eng Auswiel vun engem schéinen Titel, sou eng Ännerung bedeit en Ëmdenken iwwer dat ganzt Konzept vum Wierk. No de fréieren Titelen - "Engineer's Hoof", "Black Magician", "Black Theologian", "Satan", "Great Magician", "Horseshoe of a Foreigner" - ass et kloer datt de Roman eng Geschicht iwwer dem Woland seng Aventuren zu Moskau soll sinn. Wéi och ëmmer, am Laaf vu senger Aarbecht huet den M. Bulgakov déi semantesch Perspektiv geännert an d'Wierker vum Meeschter a sengem beléifte virgestallt.
6. Zréck an de fréien 1970er Jore koum e Rumeur op, dat domm an der Natur war, déi awer haut nach lieft. Geméiss dëser Fabel hunn den Ilya Ilf an den Yevgeny Petrov, nodeems se dem Master a Margarita nogelauschtert hunn, dem Bulgakov versprach de Roman ze verëffentlechen, wann hien déi "antik" Kapitelen ewechhuelt, nëmmen de Moskauer Abenteuer hannerléisst. D'Auteuren (oder Autoren) vun der Hörung waren absolut net genuch an hirer Bewäertung vum Gewiicht vun den Autoren vun "12 Still" a "Gëllent Kallef" an der literarescher Welt. Den Ilf an de Petrov hunn op enger dauerhafter Basis als just Feuilletoniste vu Pravda geschafft, a fir hir Satir kruten se dacks Manschetten anstatt Peperkuchen. Heiansdo hunn se et och net fäerdeg bruecht hire Feuilleton ouni Schnëtt a Glättung ze publizéieren.
7. De 24. Abrëll 1935 gouf eng Rezeptioun op der amerikanescher Ambassade zu Moskau ofgehalen, déi an der Geschicht vun der amerikanescher Diplomatie a Russland an der Sowjetunioun net gläich war. Den neien US Ambassadeur, William Bullitt, huet et fäerdeg bruecht Moskau ze beandrocken. D'Hale vun der Ambassade ware mat liewege Beem, Blummen an Déieren dekoréiert. D'Kichen an d'Musek waren net ze luewen. Den Empfang war vun der ganzer sowjetescher Elite besicht, ausser den I. Stalin. Mat der liichter Hand vum E. Bulgakova, deen d'Technik am Detail beschriwwen huet, gëtt et als e Schlësselevent an der Geschicht vum Master a Margarita ugesinn. D'Bulgakovs goufen invitéiert - de Mikhail Alexandrovich war mam Bullitt vertraut. Ech hunn e schwaarze Kostüm a Schong an der selwechter Torgsin ze kafen, déi spéider am Roman zerstéiert ginn. D'artistesch Natur vun der Elena Sergeevna war vum Design vun der Rezeptioun schockéiert, a si huet d'Faarwen a senger Beschreiwung net bedauert. Et huet sech erausgestallt, datt de Bulgakov net muss fantaséiere fir iwwer den Entourage vum Ball beim Satan ze erzielen - hien huet déi intern Situatioun vun der Ambassade an de Gäscht beschriwwen, hinnen verschidden Nimm ginn. Aner Fuerscher Bulgakov sinn nach méi wäit gaang - de béisaartege Boris Sokolov huet d'Covere vun all gerappt, och déi fläisseg beschriwwen Participante vum Ball, an hunn se Prototypen an der sowjetescher Elite fonnt. Natierlech, d'Bild vum Ball ze kreéieren, huet Bulgakov d'Interieure vum Spaso-Haus benotzt (wéi d'Gebai vun der Ambassade genannt gëtt). Wéi och ëmmer, et ass einfach domm ze denken datt ee vun de weltgréisste Kënschtler vum Wuert net kéint schreiwen iwwer Fleesch dat op Kuelen sizzling oder iwwer d'Interieure vun engem Palais ouni de berühmten Empfang deelzehuelen. Dem Bulgakov säin Talent huet him erlaabt d'Evenementer ze gesinn, déi viru Dausende vu Joer stattfonnt hunn, geschweige eng Aart Soirée.
8. Wiel vum Numm fir d'Schreiwerorganisatioun, huet de Bulgakov de Moskauer Schrëftsteller verschount. Déi deemoleg Fäegkeet, fir kuerz vun der Ried ze schafen, onvirstellbar Ofkierzungen amuséiert an de Schrëftsteller rose gemaach. A senge Notes on the Cuffs schreift hien iwwer de Slogan deen hien op der Gare gesinn huet, "Duvlam!" - "Zwanzegsten Anniversaire vum Vladimir Mayakovsky". Hie géing d'Organisatioun vun de Schrëftsteller "Vseedrupis" (Allgemeng Frëndschaft vun de Schrëftsteller), "Vsemiopis" (World Society of Writers) an och "Vsemiopil" (World Association of Writers and Writers) nennen. Also de leschte Numm Massolit (entweder "Mass Literature" oder "Moscow Association of Writers") gesäit ganz neutral aus. Ähnlech wollt dem Schrëftsteller seng Dacha-Siidlung Peredelkino Bulgakov "Peredrakino" oder "Dudkino" nennen, awer limitéiert sech op den Numm "Perelygino", och wann et och vum Wuert "Liar" kënnt.
9. Vill Muskoviten, déi "The Master and Margarita" scho an den 1970er Jore gelies hunn, hunn drun erënnert datt et keng Tramslinne waren op der Plaz wou Berlioz an de Jore vum Roman gekäppt gouf. Et ass onwahrscheinlech datt Bulgakov net iwwer dëst wousst. Héchstwahrscheinlech huet hien de Berlioz bewosst mat engem Tram ëmbruecht wéinst sengem Haass op dës Zort Transport. Laang Zäit huet de Mikhail Aleksandrovich bei engem beschäftegten Tram-Arrêt gelieft, an all déi klang Detailer vu Bewegung a Passagéierverkéier gelauschtert. Zousätzlech, an deene Joren, huet den Tram Netzwierk sech permanent ausgebaut, d'Routen hu geännert, iergendwou hu se Schinne geluecht, Kräizungen arrangéiert, an ëmmer nach waren den Tram iwwerfëllt, an all Rees gouf an eng Qual.
10. Analyséiert den Text vum Roman an déi virleefeg Notize vum M. Bulgakov, kann een zur Conclusioun kommen datt d'Margarita d'Ur-Urenkelin vun der selwechter Kinnigin Margot war, un déi den Alexander Dumas säi Roman mam selwechten Numm gewidmet huet. De Koroviev nennt als éischt d'Margarita "déi hell Kinnigin Margot", an alludéiert dann op seng Ur-Grouss-Groussmamm an eng bluddeg Hochzäit. D'Marguerite de Valois, de Prototyp vun der Kinnigin Margot, war an hirem laangen an erfollegräiche Liewen mat Männer nëmmen eemol bestuet - mam Henry vun Navarse. Hir feierlech Hochzäit zu Paräis am Joer 1572, déi all déi franséisch Adel zesummefonnt huet, ass am Massaker ofgeschloss, de Spëtznumm Sankt Bartholomäusnuecht an déi "bluddeg Hochzäit". Bestätegt d'Wierder vum Koroviev an dem Dämon vum Doud Abadon, deen zu Paräis an der Nuecht vum Hl. Bartholomew war. Awer dëst ass wou d'Geschicht endet - d'Marguerite de Valois war ouni Kand.
11. D'Schachpartie Woland a Behemoth, déi bal vun der Margarita Arrivée ënnerbrach gouf, gouf, wéi Dir wësst, mat Live Stécker gespillt. De Bulgakov war e passionéierte Schachfan. Hien huet net nëmme selwer gespillt, awer och fir Sport a kreativ Neiheete vum Schach interesséiert. D'Beschreiwung vum Schachspill tëscht dem Mikhail Botvinnik an dem Nikolai Ryumin konnt net laanscht hien goen (a vläicht huet hien och perséinlech Zeie gesinn). Dunn hunn d'Schachspiller e Spill mat Live Stécker als Deel vum Moskauer Championnat gespillt. De Botvinnik, dee schwaarz gespillt huet, huet um 36. Schrëtt gewonnen.
12. D'Helde vum Roman "De Meeschter a Margarita" verloossen Moskau op Vorobyovy Gory net nëmme well ee vun den héchste Punkte vun der Stad do ass. D'Kathedral vu Christus de Retter war entwéckelt fir op de Vorobyovy Hills gebaut ze ginn. Schonn am Joer 1815 gouf de Projet vun engem Tempel zu Éiere vum Christus de Retter an der Victoire vun der russescher Arméi am Patriotesche Krich vum Alexander I. approuvéiert. De jonken Architekt Karl Vitberg huet geplangt en Tempel 170 Meter héich vum Buedem ze bauen, mat enger Haapttrap vun 160 Meter breet an enger Kuppel mat engem Duerchmiesser vun 90 Meter. De Vitberg huet déi ideal Plaz gewielt - um Hang vun de Bierger e bësse méi no beim Floss wéi d'Haaptgebai vun der Moskauer Staatsuniversitéit elo steet. Duerno war et e Viruert vu Moskau, tëscht der Smolensk Strooss, laanscht déi den Napoleon op Moskau koum, a Kaluga, laanscht déi hie sech glécklech zréckgezunn huet. De 24. Oktober 1817 huet de Grondstee vum Tempel stattfonnt. D'Zeremonie gouf vun 400 Dausend Leit besicht. Ah, de Karl, dee sech während dem Bauprozess an den Alexander gekräizt huet, huet d'Schwäche vun de lokale Buedem net berécksiichtegt. Hie gouf beschëllegt vu Verdréchelung, de Bau gouf gestoppt an d'Kathedral vu Christus de Retter gouf op Volkhonka gebaut. Beim Fehlen vum Tempel a sengem Patron huet de Satan d'Plaz op Sparrow Hills am Roman The Master and Margarita ageholl.
13. Déi flaach Plattform uewen um Bierg, op där de Pontius Pilatus an enger Fotell bei enger onstierwender Puddel an der Finale vum Roman sëtzt, läit an der Schwäiz. Net wäit vun der Stad Luzern gëtt et e flaache Bierg mam Numm Pilatus. Si kann an engem vun den James Bond Filmer gesi ginn - et gëtt e ronne Restaurant uewen op engem Schnéibedeckte Bierg. D'Graf vum Pontius Pilatus läit iergendwou an der Géigend. Obwuel, vläicht, de M. Bulgakov einfach vun der Konsonanz ugezunn gouf - "pilleatus" op Latäin "Filzhutt", an de Mount Pilatus, ëmgi vu Wolleken, gesäit dacks wéi en Hutt aus.
14. De Bulgakov huet zimlech präzis d'Plazen beschriwwen, an deenen d'Handlung vum Master a Margarita stattfënnt. Dofir konnten d'Fuerscher vill Gebaier, Haiser, Institutiounen an Appartementer identifizéieren. Zum Beispill ass d'Griboyedov Haus, dat um Enn vum Bulgakov ofgebrannt ass, dat sougenannt. House of Herzen (e fläissege Londoner Revolutionär war wierklech dran gebuer). Zënter 1934 ass et besser bekannt als Zentralhaus vun de Schrëftsteller.
15. Dräi Haiser passen a passen net gläichzäiteg ënner dem Margarita Haus. D'Härenhaus um 17 Spiridonovka passt op d'Beschreiwung, awer passt net zu der Plaz. Hausnummer 12 an der Vlasyevsky Spur ass ideal genau op der Plaz, awer no der Beschreiwung ass et guer net d'Margarita Wunneng. Endlech, net wäit, um 21 Ostozhenka, ass et eng Villa déi d'Ambassade vun engem vun den arabesche Länner hält. Et ass ähnlech an der Beschreiwung, an net sou wäit op der Plaz, awer et ass net, a war ni, de Gaart beschriwwen vum Bulgakov.
16. Am Géigendeel, op d'mannst zwee Appartementer si passend fir d'Meeschterwunneng. De Besëtzer vun der éischter (9 Mansurovsky Spur), de Schauspiller Sergei Topleninov, dee kaum d'Beschreiwung héieren huet, huet seng zwee Säll am Keller erkannt. De Pavel Popov a seng Fra Anna, d'Enkelin vum Leo Tolstoy, Frënn vun de Bulgakovs, hunn och am Haus op der Nummer 9 gelieft an och an engem Zwee-Raum Hallefkeller, awer an der Plotnikovsky Spur.
17. Appartement Nr 50 am Roman ass bekannt am Haus Nr. 302-bis. Am richtege Liewen hunn d'Bulgakovs an der Appartement Nummer 50 an der Bolshaya Sadovaya Strooss 10 gelieft. No der Beschreiwung vum Haus falen se exakt zesummen, nëmmen de Mikhail Alexandrovich huet dem Buchgebai en net existente sechste Stack zougeschriwwen. Appartement Nr 50 enthält elo de Bulgakov House Museum.
18. Torgsin ("Handel mat Auslänner") war de Virgänger vum berühmten "Smolensk" Deli oder Gastronome # 2 (Gastronome # 1 war "Eliseevsky"). Torgsin existéiert nëmmen e puer Joer - Gold a Bijouen, fir déi sowjetesch Bierger duerch de System vu Coupons-Bons zu Torgsiny kafe konnten, sinn opgehalen, an aner Geschäfter goufen fir Auslänner opgemaach. Trotzdem huet "Smolenskiy" seng Mark fir eng laang Zäit souwuel an der Produktpalette wéi och um Niveau vum Service behalen.
19. D'Publikatioun vum kompletten Text vum Roman "De Meeschter a Margarita" an der Sowjetunioun an am Ausland gouf vum Konstantin Simonov staark vereinfacht. Fir dem Bulgakov seng Fra war de Simonov d'Personifikatioun vun der Unioun vun de Schrëftsteller, déi de Mikhail Alexandrovich gejot hunn - e jonken, huet séier eng Karriär gemaach, e Sekretär vun der Unioun vu sowjetesche Schrëftsteller, déi an d'Korridore vun der Muecht erakomm sinn. D'Elena Sergeevna huet hien einfach gehaasst. Wéi och ëmmer, de Simonov huet mat sou Energie gehandelt datt spéider d'Elena Sergeevna zouginn huet datt hatt hien elo mat der selwechter Léift behandelt mat där hatt hie benotzt huet.
20.D'Verëffentlechung vum Master a Margarita gouf gefollegt vu wuertwiertlech e Stroum vun auslännesche Publikatiounen. Traditionell waren emigre Verlagshaiser déi éischt, déi gestierzt hunn. No nëmmen e puer Méint hunn d'lokal Verëffentlecher ugefaang Iwwersetzunge vum Roman a verschidde Sproochen ze publizéieren. De Copyright vu sowjetesche Schrëftsteller an de spéiden 1960er a fréien 1970er huet mat der coolster Haltung an Europa getraff. Dofir kéinten dräi italienesch Iwwersetzungen oder zwou tierkesch Iwwersetzungen zur selwechter Zäit ausgedréckt ginn. Och am Haaptgrond vum US Copyright Kampf goufen zwou Iwwersetzunge bal gläichzäiteg publizéiert. Am Allgemengen goufe véier Iwwersetzunge vum Roman op Däitsch publizéiert, an eng vun de Versioune gouf zu Bukarest publizéiert. True, d'rumänesch Sprooch blouf net verluer - hie krut och seng Bukarest Editioun. Zousätzlech gouf de Roman an Hollännesch, Spuenesch, Dänesch Schwedesch, Finnesch, Serbokroatesch, Tschechesch, Slowakesch, Bulgaresch, Polnesch an Dosende vun anere Sproochen iwwersat.
21. Op den éischte Bléck ass de Master an d'Margarita en Dram vum Filmemacher. Faarweg Helden, zwou Storylines gläichzäiteg, Léift, Verleumdung a Verrot, Humor an direkt Satir. Wéi och ëmmer, fir d'Filmadaptatioune vum Roman ze zielen, sinn d'Fanger genuch. Déi éischt Pancake koum wéi gewinnt lumpeg. Am Joer 1972 huet den Andrzej Wajda de Film Pilatus an anerer. Den Numm ass scho kloer - de Pole huet eng Storyline geholl. Ausserdeem huet hien d'Entwécklung vun der Oppositioun tëscht Pilatus a Yeshua bis haut beweegt. All aner Direktere hunn net originell Nimm erfonnt. De Yugoslav Alexander Petrovich huet och net zwee Komplott gläichzäiteg gezeechent - a sengem Film ass d'Linn vum Pilatus an dem Yeshua en Theaterstéck. Den epochale Film gouf 1994 vum Yuri Kara gedréint, deen et fäerdeg bruecht huet all déi deemoleg Elite vum russesche Kino zum Shooting unzezéien. De Film war gutt, awer wéinst Meenungsverschiddenheeten tëscht dem Regisseur an de Produzenten, gouf d'Bild eréischt am Joer 2011 verëffentlecht - 17 Joer nom Film. 1989 gouf eng gutt Televisiounsserie a Polen gedréint. Dat russescht Team ënner der Leedung vum Regisseur Vladimir Bortko (2005) huet och eng gutt Aarbecht gemaach. De berühmte Regisseur huet probéiert d'Televisiounsserie sou no wéi méiglech um Text vum Roman ze maachen, an hien an d'Crew hunn et fäerdeg bruecht. An am Joer 2021 wäert de Regisseur vun de Filmer "Legend No. 17" an "The Crew" Nikolai Lebedev seng eege Versioun vun den Eventer zu Yershalaim a Moskau dréinen.
